رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام با اشاره به حضور پرشور جوانان در مراسم، جوانی را بهترین هدیه خدا به انسان‌ها دانست و گفت: نقش دختران و پسران جوان در شهرهای بزرگ و کوچک و روستاهای دوردست در گرم کردن فضای انتخابات و تلاش آنان برای آگاه کردن خانواده‌ها و جامعه بسیار کارساز بود.ایشان تشخیص و تمایز خادم و خائن را بسیار مهم دانست و با اشاره به برنامه‌های دولت برای انتخاب مدیران استانی و شهرستانی و نهادها و سازمان‌ها گفت: نباید از خواسته عمومی جامعه غفلت و مردم را ناامید کرد.

اما آقای هاشمی به یک موضوع اشاره نکرد کدام خادم و کدام خائن ، مرز بین خیانت و خدمت چیست چند تا عکس هست در اینترنت درخصوص اینها من دانشجوی سوال دارم لطفا جواب بدهند چون برای سایت های گوناگون ارسال کردم مطلب رو منتشر نکردند برای شما فرستادم که بدون خط سیاسی حقایق را میگویید.

با تشکر فاطمه مرعشی دانشجوی رشته شیمی

5 مهرماه 1392

فایزه هاشمی - تهران خرداد 88- خادم یا خائن ؟

فایزه هاشمی - 6 دیماه 88 عاشورا - خائن یا خادم؟

عفت مرعشی - تهران 22 خرداد 88 - خادم یا خائن؟

عفت مرعشی بعد از اینکه رای خود را به میر حسین موسوی داد گفت : میر حسین موسوی برنده انتخابات است و اگر رای نیاورد یعنی تقلب شده بریزید بیرون! توی خیابون

موضع غیرقابل توجیه آقای هاشمی درباره دو انتخابات 88 و 92 صرفا به خاطر پیروزی یا ناکامی نامزد موردنظر وی، اعتراض‌ محافل رسانه‌ای را برانگیخته است.

جهان: هاشمی پس از اعلام نتیجه انتخابات به درستی اعلام کرد: «اگر دشمنان جمهوری اسلامی ایران ذره‌ای انصاف داشته باشند، باید بپذیرند که ایران دموکرات‌ترین انتخابات دنیا را برگزار کرد و هیچ شبهه‌ای نمی‌توانند به آن وارد کنند.»

در حالی که افکار عمومی میزان «شبهه آفرینی»‌های هاشمی رفسنجانی در سلامت انتخابات 88 و نقش فرزندانش در آشوب‌های خیابانی را فراموش نکرده است، وی بدون هیچ توضیحی درباره اینکه به چه علت در آن برهه در برابر رای مردم و رئیس‌جمهور منتخب تمکین نکرد، انتخابات اخیر را دموکرات‌ترین انتخابات دنیا توصیف کرده است. البته موضع اخیر آقای هاشمی نه تنها محل خدشه نیست بلکه اعتراف به حقیقتی دیرینه است که در سال 88 توسط وی و همفکرانش زیر سؤال قرار گرفت.

به عبارت دیگر هاشمی، همسرش، فرزندانش و دیگر حامیان وی باید به این سؤال اساسی پاسخ دهند که آیا روند برگزاری یا دولت برگزارکننده انتخابات سال 88 تفاوتی با سال 92 کرده یا آنها دموکراسی را «به شرط چاقو» قبول دارند و زمانی که کاندیدای موردنظرشان توسط ملت انتخاب شود، با ذوق‌زدگی هر چه تمام آن را «دموکرات‌ترین انتخابات دنیا» می‌دانند و اگر فردی غیر از آن کسی که موردنظر آنها باشد توسط مردم انتخاب شود، در آن انتخابات تقلب شده و باید با حضور در کف خیابان‌ها به آشوب و کودتا علیه اراده ملت دست زد؟

باید توجه داشت که همان شورای نگهبان و وزارت کشوری که 4 سال قبل در معرض اتهام تقلب 11 میلیونی قرار داشت، امروز حتی حاضر نیست یک درصد آرای حسن روحانی (تقریبا 270 هزار رای) را جابه‌جا کند تا بواسطه آن، انتخابات را به دور دوم بکشاند و در نهایت با استفاده از این ظرفیت، فرصتی برای ناکامی او در انتخابات فراهم سازد؛ نکته‌ای که تامل در آن، اوج میزان سلامت برگزاری انتخابات در ساز و کار جمهوری اسلامی را به خوبی به رخ جهانیان و تمامی کشورهای مدعی دموکراسی و انتخابات آزاد می‌کشاند.

با آشکار شدن بیش از پیش ماهیت واقعی مدعیان دروغ تقلب در انتخابات، به نظر می‌رسد باید نسبت به محاکمه سران فتنه 88 به صورت جدی مبادرت شود. چرا که این روزها خیانت بزرگ آنها به مردم و نظام در سال 88 حتی بر دشمنان و رسانه‌های بیگانه نیز آشکار شده است.

در پاسخ به این ادّعای آقای هاشمی رفسنجانی که نیروهای مردمی تمایلی به رفتن جبهه نداشتند ، سردار فضلی (فرمانده سابق لشکر شسیدالشهداء ) در مورد استقبال مردم از جبهه ها می گوید : «برای اجرای عملیات کربلای چهار و عبور از رودخانه 
    اروند رود و تصرف جزیره ام الرصاص ، با کثرت رزمندگانی که در جبهه نمونه آن وجود نداشت ، مشکلی نبود ... کمبود نیرو نداشتیم» .75 
    علیرضا افشار ( مسئول اسبق ستاد مرکزی سپاه ) نیز در این مورد اظهار می دارد : «آمار بسیجیان ما در طول عملیات ها 100 هزار نفر بود و در پشت عملیات ها کمتر یا بیشتر می شد . البته نیروی کادر سپاه و یگان های ارتش که علاوه بر کادر عمدتاً از سرباز استفاده می کردند را نیز باید به آن اضافه کرد . فکر می کنم با نیروهای ستادی عدد 500 هزار نفر را تشکیل می دادند . تعداد بسیجیان جبهه رفته ما نیز حدود یک میلیون نفر می شد ... اما در داخل ، بعضی ها روحیه خود را باخته بودند و فکر می کردند دیگر نیروهای بسیجی و رزمندگان در فراخوان ها اقبالی نشان نمی دهند» . 76 
    آقای هاشمی در تناقض آشکار با ادّعایی که از ایشان در مورد عدم اقبال مردم به جبهه ها نقل شد ، در یادداشت روز 5 اردیبهشت 1367 خود می نویسد : «ساعت 30/8 صبح برای شرکت در جلسه شورای عالی پشتیبانی جنگ به دفتر آیت الله خامنه ای رفتم . در باره اعزام نیرو به جبهه ها بحث شد . گفتند سطح اعزام خوب است و قرار شد تبلیغات برای تداوم اعزام ادامه یابد». 77 
    آقای محسن رفیق دوست ( وزیر سپاه در دوران جنگ ) نیز در مصاحبه ای می گوید : زمانی که قطعنامه را پذیرفتیم ، در بهترین شرایط ع دّه و عدّه بودیم . 78 
     ایشان در جای دیگر نیز اظهار می دارد : ما هیچ وقت در جنگ مشکل عدّه و نیروی انسانی نداشتیم . 79 
    وی در مصاحبه دیگری نیز در پاسخ به این سوال که آیا استقبال مردم از جبهه ها خوب بود ؟ می گوید : بله ، مشکل نیروی مردمی هیچ وقت در جنگ نداشتیم . 80 
    آقای هاشمی باز هم در تناقض با ادّعای سابقش ، در یادداشت روز 15 مرداد 1367 ( بعد از پذیرش قطعنامه) می نویسد : «ظهر آقای شمخانی آمد . طرح عملیاتی سپاه را آورد . گفت 300 گردان نیرو حاضر است و باز هم آمدن نیرو ادامه دارد» . 81 
    مقام معظم رهبری نیز طی سخنانی در تاریخ 29 شهریور 1372 می فرمایند : «بعد از قضیه قبول قطعنامه ، که دشمن فرصت طلبی می کرد و می خواست از موقعیت سوء استفاده کند ، شما دیدید ناگهان آن چنان جبهه ها پر شد که در طول جنگ کمتر سابقه داشت ، یا هیچ سابقه نداشت ». 82 
    لذا با توجه به موارد فوق ملاحظه می گردد که ادّعای عدم استقبال مردم از جبهه ها نیز صحت نداشته و صرفاً ساخته ذهن کسانی بوده که قصد داشتند امام را وادار به پذیرش قطعنامه کنند . 
    
    4 - اعلام ناتوانی دولت برای تامین مالی ادامه جنگ امام خمینی (ره) در بخشی از نامه مورخ 25 تیر 1367 خود خطاب به مسئولین کشور می نویسند : آقای نخست وزیر از قول وزرای اقتصاد و برنامه و بودجه ، وضع مالی نظام را زیر صفر اعلام کرده اند .83 
    آقای هاشمی نیز در خاطرات خود می نویسد : «در تاریخ 23 تیر به خدمت امام رسیدیم و با خواندن نامه آقای رضایی از ایشان نظر خواستیم ... قبلاً نخست وزیر و وزیر دارایی در گزارشی به خدمت امام گفته بودند که حتی در سطح هزینه های موجود هم ، کشور قدرت تامین هزینه جنگ را ندارد و از خط قرمز اقتصادی هم فراتر رفته ایم» . 84 
    مسعود روغنی زنجانی ( وزیر برنامه و بودجه در دولت میر حسین موسوی ) نیز در مصاحبه ای چنین می گوید : «در جریان پذیرش قطعنامه 598 ، نامه ای که من به عنوان رئیس سازمان برنامه به امام نوشتم ، در پایان جنگ تاثیر گذار بود و امام با این استدلال که دستگاه برنامه ریزی کشور به عنوان کارشناس اعلام می کند که منابع مورد نیاز برای ادامه جنگ به حداقل ممکن رسیده است ، جنگ را متوقف کردند» .85 
    مقام معظم رهبری نیز طی سخنانی در تاریخ 14 خرداد 1375 در این مورد می فرمایند : «قبول قطعنامه از طرف امام ، به خاطر فهرست مشکلاتی بود که مسئولین آن روز امور اقتصادی کشور مقابل روی او گذاشتند و نشان دادند که کشور نمی ک شد و 
    نمی تواند جنگ را با این همه هزینه ادامه دهد . امام مجبور شد و قطعنامه را پذیرفت . پذیرش قطعنامه به خاطر ترس نبود ؛ بخاطر هجوم دشمن نبود ؛ بخاطر تهدید آمریکا نبود ... اگر همه دنیا در امر جنگ دخالت می کردند ، امام رضوان الله علیه ، کسی نبود که رو برگرداند . آن [پذیرش قطعنامه] یک مسئله داخلی بود ؛ مسئله دیگری بود» .86 
    اما آقای محسن رضایی در مصاحبه ای اظهار می دارد : «آقای روغنی زنجانی گفته بودند پول کافی [ برای ادامه جنگ ] نداریم و این به عنوان نظر دولت تلقی شد . بعدها آقای موسوی به من گفت که این نظر دولت نبوده است» ! 87 
    اگر نامه آقای روغنی زنجانی نظر دولت نبوده است ، پس چرا میرحسین موسوی همان موقع این گزارش خلاف واقع را تکذیب نکرد؟ 
    دکتر محمد جواد ایروانی ( وزیر اقتصاد دولت موسوی ) نیز در مصاحبه ای با روزنامه ایران می گوید :«درآمد نفتی ایران در سال 63 حدود 22 میلیارد دلار بود که در سال 64 این رقم به عدد حدود 15 میلیارد دلار تنزل یافت . درآمد نفت که از نیمه دوم سال 64 در سراشیبی سقوط قرار گرفته بود ، در سال 65 به چیزی حدود 7/5 میلیارد دلار بالغ شد . عددی که هرگز بعد از آن در تاریخ اقتصادی ایران تکرار نشد ». 88 
    وی در ادامه می افزاید : [ علی رغم این مطلب ]« نظر بنده این بود که حوزه اقتصاد هیچ گاه مانع از ادامه جنگ نشده است . ما از نظر اقتصادی توان اداره جنگ را داشتیم و بخش اقتصادی هیچ گاه موجب آسیب دفاع از کشور نشد ... ما از بعد اقتصادی می توانستیم جنگ را ادامه دهیم . البته با این اوصاف که اعلام وضعیت فوق العاده می کردیم و انتظارات را محدود می ساختیم» .89 
    بهزاد نبوی ( وزیر صنایع سنگین در دولت مهندس موسوی ) نیز در مصاحبه ای در سال 1387 اظهار می دارد : «در مورد دلایل پایان جنگ ... هیچ گاه اشاره نشد که کشور از نظر اقتصادی توان تهیه [ نیازهای جبهه ها ] را ندارد (!) ... به هیچ عنوان دلیل پایان جنگ اقتصادی نبوده است» (!) 90 
    وی در بخش دیگری از سخنانش می گوید :« سه سال ابتدای دولت آقای موسوی یعنی سال های 61 و 62 و 63 بهترین شکوفایی اقتصادی را کشور تجربه کرده بود . در سال 64 نیز رشد نرخ تورم به 6/6 درصد رسیده بود که در هیچ دوره ای از انقلاب ، چنین رشد تورم کمی را تجربه نکردیم . این در حالی بود که جنگ هم در کشور ادامه داشت .» 91 
    اما جالب است بدانیم که از سال 59 تا 67 ، میانگین سالانه سهم امور دفاعی در کل هزینه های دولت ایران ، برابر 12 درصد بوده است . یعنی علی رغم آن که امام خمینی بارها اعلام داشته بودند که جنگ باید در راس مسائل کشور باشد ، 88 درصد بودجه کل کشور در مسیری غیر از جنگ ، صرف می شده است . 
    75. « نبرد سرنوشت ساز ». ماهنامه پیام انقلاب . دی 1390 . ص 54 
    76. امیر صدیقیان . « توسعه کمی سپاه متوقف شده بود ». روزنامه ایران . ویژه نامه سالروز پذیرش قطعنامه 598 . 27 تیر 1389 ص 31 - 30 
    77. پایان دفاع ، آغاز بازسازی . پیشین ، ص 96 
    78. مصطفی شوقی . « از قذافی و امام موسی صدر تا اختلاس ». هفته نامه مثلث . 3 مهر 1390 . ص 51 
    79. علیرضا شاکر . « امام و رهبری هیچ کس را از قطار انقلاب پیاده نکردند ». هفته نامه مثلث . 8 خرداد 1390 . ص 66 
    80. امید کرمانی ها .« می گفتند جنگ را رها کنید ». هفته نامه مثلث . 4 مهر 1389 . ص 23 
    81. پایان دفاع ، آغاز بازسازی . پیشین ، ص 254 
    82. سایت اطلاع رسانی مقام معظم رهبری . سخنرانی 29 شهریور 1372 
    83. پایان دفاع ، آغاز بازسازی . پیشین ، ص 579 
    84. همان . ص 18 
    85. « امام موافق برخورد با سازمان برنامه نبود ». فصلنامه حضور . ویژه سی امین سالگرد انقلاب . زمستان 1387 . ص 66 
    86. سایت اطلاع رسانی مقام معظم رهبری . سخنرانی 14 خرداد 1375 
    87. سعید آجرلو و محمد هیراد حاتمی فر. « نباید به سیاسیون اعتماد می کردیم ». هفته نامه مثلث . 5 مهر 1388 . ص 110 
    88. «سال 67 از نظر اقتصادی توان اداره جنگ را داشتیم» . روزنامه ایران . ویژه نامه بررسی اقتصاد سیاسی جمهوری اسلامی ایران . دی 1389 . ص 25 
    89. همان . ص 27 
    90. بهزاد نبوی . « امام با ما بود ». فصلنامه حضور . ویژه سی امین سالگرد انقلاب . زمستان 1387 . ص 21 
    91. همان . ص 21

«دعا کنید این بار سنگین به دوش فردی لایق سپرده شود و من هم مانند همیشه به عنوان سربازی کوچک از خیل مردم عظیم‌الشأن ایران، بتوانم همچون گذشته باقیمانده عمر خود را در خدمت انقلاب باشم و مانند مشاوری امین تجربیاتم را در اختیار منتخب شایسته مردم قرار دهم.»

جام سیاسی:  انتشار سخنانی منسوب به آقای هاشمی در سایت های ضد انقلاب با عنوان اینکه "دیگر رهبری به من اعتمادی ندارد" جنجال زیادی به پا کرد تا آنجا که برخی شبکه ها نیز به تحلیل این سخنان پرداختند.

اما پایگاه اطلاع رسانی آیت الله هاشمی رفسنجانی صبح امروز در حاشیه نگاری دیدار استانداران اسبق کشور با رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام با اشاره به صحبت های آنها در ابتدای گزارش که از آقای هاشمی خواسته بودند در انتخابات وارد شود، نوشت:

صحبت میهمانان که تمام می‌شود. آیت‌الله رشته کلام را به دست می‌گیرد و قبل از هر چیز پاسخ تعریف‌ها را می‌دهند. «فعالیت‌های یکایک شما در دفاع مقدس و سازندگی از من ارزشمندتر بود.» آقای هاشمی با این پاسخ در واقع می‌گویند: «در خیمه اعتدال، کارهای بزرگ با همراهی همه میسر است.» پرچم اعتدال پرچم وحدت ملی است. با وحدت ملی هم نتیجه می‌شود، پیروزی دفاع مقدس و توفیق سازندگی.

همه در حال مزه مزه کردن این جمله آخر بودند که آقای هاشمی نکته مهم دیگری می‌گوید: «این دولت هرگز به تنهایی قادر به این همه کارهای فراقانونی نبود.» مگر می‌شود قلب برنامه‌ریزی کشور را منحل کرد و آب از آب تکان نخورد؟ اطاق فرمان پول و اعتبار کشور را به کناری زد و هیچ مرجعی نگوید آقا چه کار داری می‌کنی؟ همه آن حمایت‌ها و همه آن نادیده‌گرفتن‌ها باعث شد که کار به وضعی که امروز می‌بینیم برسد. راه جبران مافات تنها از مسیر صداقت است و صداقت هم در بازگشت از اشتباه.

آقای هاشمی در ادامه به نکته ظریفی هم اشاره می‌کند. شاید این حرف ربطی هم به انتخابات آینده داشته باشد. اشاره ایشان به کارکرد فراجناحی رئیس جمهور است. آقای هاشمی می‌گوید شخصیت رئیس جمهور در تشکیل کابینه فراجناحی بسیار مهم است. حتی اگر مجلس کاملاً جناحی باشد. یک رئیس جمهور فراجناحی و مقبول می‌تواند کابینه فراجناحی تشکیل دهد. نمونه‌اش هم در سال 68. با تشکیل «دولت فرآگیر از ولایتی تا خاتمی.»

آقای هاشمی اشاره جالبی هم به رابطه خود و رهبری در زمان ریاست جمهوری می‌کند. به هماهنگی کامل و بی‌نظیر با رهبری. به 3 اصل صداقت، رفاقت و اعتماد کامل بین خود و رهبری. توفیق دولت سازندگی را در همین راستا ارزیابی می‌کند. آقای هاشمی می‌گوید «هماهنگ‌ترین دولت را با رهبری» داشتم. با خودم می‌گویم رهبر معظم انقلاب هم گواه این مطلب را در پایان دولت آقای هاشمی داده‌اند که فرمودند: «هیچ کس برای من هاشمی نمی‌شود.»

پایان جلسه مصادف می‌شود با تکرار درخواست مرسوم ماههای اخیر. یکی از میهمانان با صدایی بلند می‌گوید «آقای هاشمی منتظر خبر خوش حضورتان می‌مانیم تا گذشته‌ها را جبران کنیم.» آیت‌الله هم با لبخندی مهربان می‌گوید: «دعا کنید این بار سنگین به دوش فردی لایق سپرده شود و من هم مانند همیشه به عنوان سربازی کوچک از خیل مردم عظیم‌الشأن ایران، بتوانم همچون گذشته باقیمانده عمر خود را در خدمت انقلاب باشم و مانند مشاوری امین تجربیاتم را در اختیار منتخب شایسته مردم قرار دهم. دعا کنید تا شعار حماسه سیاسی امسال، به دست مجریان و دست‌اندرکاران انتخابات با مشارکت سلایق مختلف به خوبی پیاده و اجرا شود و در حد شعار باقی نماند.»