کیهان نوشت: «ما شکست خورده‌ایم. این واقعیتی است که بسیاری از ما هنوز به دلایل متفاوت باور نداریم.»
پایگاه اینترنتی روز آن‌لاین وابسته به طیفی از اپوزیسیون مقیم پاریس مطلب فوق را درباره ناکامی سناریوی اپوزیسیون در انتخابات منتشر کرد و افزود: آنان که این شکست را قبول ندارند جز احساسات حرفی برای گفتن ندارند. ما شکست خورده‌ایم و باور این شکست اولین اتفاق مهم است که چشمان خسته‌مان را باز می کند.

این سایت اینترنتی در عین حال در توجیه علت حمایت از هاشمی نوشت: تنها گزینه قابل بحث که سبب فضای کنونی در تحریم یا عدم تحریم انتخابات ریاست جمهوری شد، حضور هاشمی رفسنجانی بود، با تمام سابقه گذشته‌اش تا خرداد ماه 88 و تا امروز. هاشمی‌ای که هیچ کدام از ما که نماز جمعه بیست و ششم تیر ماه و آن روز که اصلی‌ترین تریبون نظام را که با فشار بر هاشمی مصادره کردیم، از خاطر نبرده‌ایم. هاشمی که می‌توان او را تنها سیاست‌مدار غیر ایدئولوژیک در نظام جمهوری اسلامی دانست. فردی که سیاست را براساس منفعت سیاسی می‌سنجد. هاشمی‌ای که با تمام نقاط تاریک سیاست‌ورزی و تمام لحظات تلخ گذشته‌‌اش، امروز بر مسند تنها اپوزیسیون جدی در چارچوب نظام نشسته است. براساس همان سیاست منفعت‌سنج هاشمی، امروز منافع شخصی و سیاسی‌اش با برخی از منافع حداقلی ما در این شرایط خفقان از بد یا خوب حادثه یکی‌ست.
نویسنده تصریح می‌کند: قرار نیست به هاشمی اعتماد کنیم، قرار نیست او رهبر حرکتی‌مان شود، تقدس‌زدایی‌اش کنیم، سیاه و سفید نگاهش کنیم، قرار نیست با او همراه شویم، قسم خورده‌اش شویم یا سینه‌چاکش، قرار نیست فراموش کنیم و ببخشیم.

کیهان نوشت: علیرضا نوری‌زاده با اشاره به اصرار محافل اپوزیسیون به تحریم انتخابات نوشت: از هم‌اکنون پیداست که شماری از ما، تحریم را مناسب‌ترین وسیله برای مقابله با بازی انتخابات فرض کرده‌ایم. اما در واقع این تحریم فقط شامل خود ما می‌شود که اصلا با صندوق‌های رأی و رژیم و نمایندگی‌هایش کاری نداریم. اما متأسفانه بعضی از ما به این توهم دچار هستیم که اگر ما انتخابات را تحریم کنیم و یک اطلاعیه چهار خطی بیرون دهیم و بعضا در یکی از شبکه‌های ماهواره‌ای داد سخن دهیم که بله، این انتخابات غیرقانونی است و... پنجاه میلیون رأی‌دهنده در خانه می‌مانند و توصیه‌های ما را به گوش جان اطاعت خواهند کرد.

وی می‌افزاید: گروه دوم، که در جمعشان بسیاری از مخالفان سرسخت رژیم هم دیده می‌شوند بر این باورند که باید کاری کرد، باید فضا را از این حالت یأس و بی‌تصمیمی بیرون آورد. می‌توان یکبار دیگر با هوشمندی فضای سال 88 را ایجاد کرد. باید با دقت رفتار و عملکرد رژیم را زیر نظر داشت. اگر رفسنجانی و مشایی تأیید صلاحیت شدند باید همه توان را به کار برد که بازتاب رقابت این دو با سعید جلیلی در جامعه انعکاس پیدا کند.

نوری‌زاده در این نوشته که قبل از معلوم شدن رد صلاحیت 2 نامزد فتنه‌گران و حلقه انحراف به نگارش درآمده، ادامه می‌دهد: سرانجام گروه سوم که باز از مخالفان سرشناس نظامند و در عین حال شعار انتخابات آزاد را به عنوان شعاری‌ محوری در مبارزه خود برگزیده‌اند، بر این باورند که هر نوع شکافی در بدنه رژیم، به ایجاد فرصت جهت برگزاری انتخاباتی آزادتر، منجر خواهد شد. و حال که رهبر رژیم با دو نامزد مذکور سر آشتی ندارد وظیفه ما حتی اگر قلبا اعتقادی به این دو نامزد نداریم، حمایت از آنها در برابر ولی‌فقیه است. گروه سوم اتخاذ یک استراتژی مرحله‌ای را ضروری می‌داند. بر آن است که با برشمردن مضار آمدن امثال سعید جلیلی به صورت فعال از راه دور ولی با حضوری ملموس، بدون آنکه خود رأی دهد، در انتخابات شرکت کند. اینکه هاشمی بیاید یا مشایی برای این دسته چندان اهمیت ندارد. مهم آمدن یکی از آنها و نیامدن جلیلی یا ولایتی است.

با این وصف به نظر می‌رسد رد صلاحیت نامزد فتنه‌گران و حلقه انحرافی باعث شوک شدید در محافل ضدانقلاب شده است.

موضوع انتخابات یازدهمین دوره ریاست جمهوری و تایید صلاحیت و رد صلاحیتها موضوعی است که در این روزها سوژه اکثر سایتهای داخلی و خارجی و روزنامه ها و خبرگزاریها شده است. در این رابطه مشایی و آیت الله هاشمی رفسنجانی به عنوان دو کاندیدای دولت و اصلاح طلبها بیشتر از همه مورد توجه قرار گرفته اند. دولت و احمدی نژاد از صبر برای امدن مشایی و بهار سخن می گویند و هاشمی هم که تا پیش از این از بردباری سخن می گفت و سعی می کرد تا به شکلی مسئله عدم احراز صلاحیت خود را بی اهمیت جلوه دهد روز گذشته در دیدار با جمعی از اعضای شورای مرکزی فدائیان اسلام لب به شکایت گشود.

به واقع اینکه گویا آیت الله هاشمی رفسنجانی هم از احمدی نژاد و مشایی تاثیر پذیرفته و این بار از محدودیت صبر سخن می گوید و تاکید می کنند "تا جایی که مکلف به صبر و برداری باشم، تحمل می کنم".

به گزارش بولتن نیوز، هاشمی رفسنجانی که دیگر گویا صبرش به پایان رسیده این بار از اختلاف دیدگاهش با برخی از افراد در مورد نگاه اسلام به حقوق شهروندی می گوید که سابقه ای به طول عمر انقلاب دارد و جزء اسرار نظام است و باید حفظ شود.

هاشمی به نظر می‌رسد تصمیم به اعتراض گرفته و حرف‌های تازه تری بیان می‌کند. حرف‌هایی در رابطه با اینکه شورای نگهبان در زمانی که ریاست مجلس را به عهده داشت، هم در امور تقنینی نوعی بن بست ایجاد کرده بود و این امر تا جایی پیش رفت که موجب شد تا امام ( ره) دستور تاسیس مجمع تشخیص مصلحت نظام را برای رفع اختلاف‌ها و بن بست شکنی بدهند. بن بست‌هایی که هنوز ادامه دارد و مصلحتی که هنوز باید بن بست‌ها را مرتفع کند.

به هر حال تعبیر و تفسیر سخنان هاشمی را به خود شورای نگهبان واگذار می کنیم و خوانند گان محترم، اما اینکه هاشمی تصمیم به اعتراض گرفته و درست پس از رد صلاحیت شدن از سوی شورای نگهبان این شورا را عاملی معرفی می‌کند برای ایجاد بن بست در تصویب قوانین مجلس و اینکه می گویند این بن بست‌های ایجاد شده از سوی شورای نگهبان هنوز ادامه دارد و مجمع تشخیص مصلحت هم همچنان و برابر دستور امام در حال برداشتن بن بستهایی است که شورای نگهبان به وجود می آورد جای بسی سوال دارد و در ذهن تشکیک ایجاد می کند.

چرا هاشمی که تا دیروز از حفظ آرامش سخن می گفت امروز برای صبر خود حد و مرز قایل می شود و چرا شورای نگهبان را عاملی برای به بن بست رسیدن می داند و چرا شورای تشخیص مصلحت را که خود سکانداری آن را بر عهده دارد را کلید رفع بن بست‌هایی می داند که از سوی شورای نگهبان خلق می شود و چرا مانند دیگرانی که در این چند روزه به تکرار خاطرات خود از سخنان شنیده نشده امام (ره) پرداختند ایشان هم متوصل به امام (ره ) شده اند.

در سخنرانی هاشمی رفسنجانی موضوع دیگری هم هست که جلب توجه می کند و آن رجوع مدعوین و سخنرانان در نشست به سوابق انقلابی و مبارزاتی هاشمی رفسنجانی است که در ترکیبی از بیم ها و امیدها به سخنان اعتراضی هاشمی قدرتی دو چندان می بخشد.

در این بین البته روزنامه های بهار، اعتماد، ابتکار، همبستگی، حمایت، جمهوری اسلامی، راه مردم، شرق و… تیتر یک یا یکی از تیترهای صفحه اول خود را به باز نشر سخنان هاشمیمصاحبه هایی که پیرامون آن گرفته بودند اختصاص دادند که حکایت از بیمها و امیدها و گلایه های آیت الله از رد صلاحیت و بی مهری شورای نگهبان به وی داشت و اعتراضی بود که فقط تیتر " هاشمی به شورای نگهبان اعتراض کرد" را با خود یدک نکشید.