به گزارش مجله شبانه باشگاه خبرنگاران،  یادداشتی از مهدی محمدی منتشر شده در روزنامه وطن امروز(شنبه)که تا ساعاتی دیگر بر روی کیوسک مطبوعات قرار می گیرد را نظر می گذرانید :

مناظره سوم دیدنی بود. مهمتر از حرف‌هایی که زده شد، چهره‌هایی است که افشا شد. 2 تفکر در این مناظره رویاروی یکدیگر ایستادند؛ تفکری که می‌خواست بگوید حق با آمریکاست و مشکلی هم اگر در زندگی مردم هست نه از بدخواهی دشمنان بلکه تقصیر خودمان است و تفکر دیگری که می‌گفت مشکلات ملت به هر چیزی مربوط باشد ناشی از ایستادن ما در مقابل زورگویان نیست.

آنها که قبلا به راه تسلیم رفتند گلی بسر مملکت نزدند و جایی هم اگر توفیقی و پیشرفتی داشتیم محصول این بود که دانستیم در سر خم کردن مقابل آمریکا و دل خوش کردن به خنده اروپا خیری نیست.

بیشتر از 2 سال است که آمریکایی‌ها می‌گویند هدف آنها اجتماعی کردن خط سازش در ایران است. یعنی چه؟ یعنی مردم به این باور برسند که مشکلات اقتصادی آنها مربوط به تحریم‌هاست و تحریم‌ها هم مربوط به شیوه و سیاستی که نظام در مذاکرات هسته‌ای در پیش گرفته و لذا راه حل مشکلات اقتصادی ملت، کوتاه آمدن و تسلیم در مقابل آن چیزی است که آمریکا می‌خواهد. دولت آمریکا برای اینکه این صدا به گوش ملت ایران برسد و مردم متقاعد شوند که هر دولتی سر کار آمد ناچار باید راه سازش را در پیش بگیرد، زحمت کم نکشیده‌اند.

سفارتخانه مجازی زدند، سخنگوی فارسی‌زبان منصوب کردند،  فیلتر‌شکن به ایران فرستادند، در عالی‌ترین سطح خطاب به ملت ایران بیانیه‌های مبسوط صادر کردند و خلاصه هر کاری به عقل‌شان می‌رسید، کردند تا مردم ایران –خصوصا در آستانه انتخابات- به این جمع‌بندی برسند که راه حل مشکلات اقتصادی کشور گذشتن از دالان سازش است.

حقیقت اما این است که در این مسیر چندان موفق نبودند. مردم ایران می‌دیدند و می‌بینند که اینکه پراید گران شده یا در مغازه سر کوچه آنها کره پیدا نمی‌شود، ربطی به تحریم و مذاکرات ندارد. مساله این است که دولتی سر کار است که 2 سال است کار را زمین گذاشته و به حاشیه مشغول است، بنابراین طبیعی است که ترکیب تحریم و سوء‌مدیریت چنین بساطی را درست کرده باشد.

 مردم ایران می‌دانند آمریکا هنری جز دشمنی ندارد و می‌دانند این امامزاده این طرف و آن طرف کور کرده اما شفا بعید می‌دانم داده باشد. این را هم می‌دانند که اگر دولت اراده کند و کسانی از داخل پالس تسلیم نفرستند و امکانات کشور تجمیع شود، نه آمریکا و نه بزرگ‌تر از آمریکا نمی‌توانند بنشینند و هر روز برای سفره این ملت نقشه‌های جدید بکشند.

در مناظره دیروز آنچه از همه تلخ‌تر بود، این بود که 2 کاندیدا که یکی نماینده رهبر معظم انقلاب در شورایعالی امنیت ملی است و دیگری مشاور ایشان جلوی چشم ملت ایستادند، دشمنی دشمن را نادیده گرفتند و چنان با مردم حرف زدند که گویی مشکلات زندگی و معیشت آنها مربوط به مقاومتی است که در مقابل اجنبی شده است.

 از آقای روحانی انتظاری نیست. او وقتی از خط سازش دفاع می‌کند در واقع در حال دفاع از کارنامه خود است ولی آقای ولایتی چهره واقعی خود را آشکار و حرف آن کسانی را تصدیق کرد که می‌گفتند ایشان اگر بر سر کار بیاید به اصولگرایان بدتر از آن خواهد کرد که اصلاح‌طلبان کردند.

در آینده اگر دوباره ایران و غرب بر سر میز مذاکره بنشینند- که خواهند نشست- مذاکره‌کنندگان غربی می‌توانند به حرف‌های آقای ولایتی استناد کنند و بگویند که به شهادت همین حرف‌ها مشکل از مذاکره‌کنندگان ایرانی است نه آنها، بنابراین چنانکه آقای ولایتی- البته به تلویح- فرموده‌اند غربی‌ها هر چه با ما کردند حقمان بوده است.انتخابات آخر دنیا نیست، 24 یا 31 خرداد فردایی هم دارد.

به گزارش بولتن نیوز به نقل از رویداد،هر چه به زمان برگزاری انتخابات نزدیک می شویم گزاره ها و مواردی که در تصمیم گیری مردم برای انتخاب رئیس جمهور آینده تاثیرگذارند دچار تحول می شود.
یکی از مواردی که در این راستا تاثیر فراوانی از خود نشان داد و البته در سال 88 نیز شاهد جریان سازی آن در نتیجه ها بودیم،مناظرات کاندیداها با یکدیگر بود.
نظر سنجی ها و پیگیری های مکرر ارگان ها و رسانه های مختلف در جریان مناظرات و در عین حال مراسم هایی از سوی ستادهای کاندیداها برگزار شده است شکل گرفته است و در ضمن پراکندگی آرا در اینخصوص، محوری مشترک دیده می شود.
با گذر از این تفاسیر بحث ائتلاف و انتخاب یک نفر برای حمایت همه جانبه وی از سوی جریان ها و بزرگان انها در روزهای اخیر داغ شده است چرا که این امر در یکپارچه شدن سبد ارای کاندیداها در عین چارچوب بندی حمایت ها نقش بسزایی دارد.
در اینخصوص آخرین نظر سنجی ها خبر می دهد که معاون اول اصلاحات بدنبال مشی اتخاذ شده از سوی وی در جریان مناظرات و برنامه های تبلیغاتی گوی سبقت را از نامزدی که تنها به امید حمایت هاشمی رفسنجانی و ادامه سیاست های وی وارد عرصه شده را، ربوده است.
مواردی همچون حفظ اعتدال و عدم عصبانیت و رعایت برخی از مولفه های اخلاق سیاسی گزاره هایی است که محمدرضا عارف را پیش انداخته و جریانی را که در روزهای اخیر اندیشه هایی همچون کنارگذاشتن زوری وی به نفع روحانی را پیگیری میکردند را مستاصل کرده است.

سروش دباغ، فرزند عبدالکریم سروش (حسین حاج فرج دبّاغ)، مدتی است که به دشمن قسم خورده ی حجاب و عفت زن مسلمان تبدیل شده است. به طوری که در سایت جرس و در دوره های مختلف مقالاتی نوشته با عنوان "حجاب در ترازوی اخلاق" ، "بی حجابی یا بی عفتی؛ کدام غیر اخلاقی است؟" و "مسئله حجاب و فهم روشمند از قرآن" که در تمامی این مقاله ها به حجاب زنان مسلمان حمله کرده است.

به گزارش بولتن نیوز، سروش دباغ که یکی از تحصیل کرده های مکتب دانشگاه نیمه گمنام وارویک انگلستان است به خوبی میداند که در عصر استعمار، ارتش های استعمارگر از سویی به بومیان و صاحبان اصلی سرزمین ها هجوم می بردند و از سوی دیگر مبلغان مذهبی با تبلیغ مسیحیت تحریف شده و شیره مالیدن بر سر مردم، خود را منجی و خیرخواه نشان می دادند. و در دنیای امروز، استعمارگران این نقش را به عناصر سست عقیده ی بومی چون او منتقل کرده اند. امثال سروش دباغ و دیگران همان کاری را می کنند که مسیونرها و مبلغان مسیحی انجام می دادند.

این نوع تهاجم فرهنگی از خطرناک ترین انواع تهاجم ها است. زیرا فرد مهاجم با انتخاب و قبول بخش هایی از فرهنگ خود، بخش های دیگر را متناسب با نظر مهاجمان فرهنگی خارجی رد می کند.

سروش دباغ در مقاله خود تحت عنوان "حجاب در ترازوی اخلاق" با استناد به نظریات افرادی مانند: محسن کدیور، احمد قابل، عبدالکریم سروش، عبدالعلی بازرگان امیرحسین ترکاشوند که در کارنامه آنها پروژه "دین ستیزی" بسیار برجسته و پررنگ است و با استناد به نظرات "راس" از متفکران غربی منکر حجاب اسلامی شده است. نظراتی که با نظرات پدرشان تفاوت چندانی ندارد.

پدر وی در اوایل سال 1391 شمسی در جلسه پرسش و پاسخی با دانشجویان دانشگاه "تورنتو" در سخنانی سخیف و اهانت‌بار "زنای با محارم را یک حق دانسته، نه یک کار غیراخلاقی" و در این باره اظهار داشته بود: «درگذشته ارتباط جنسی با محارم اخلاقا ممنوع بوده ولی امروزه به عنوان یک حق شناخته می‌شود و چنانچه رضایت طرفین باشد، مشکلی ندارد.» لذا این شعر و ضرب المثل فارسی به ذهن متبادر می‌شود که "پسرکو ندارد نشان از پدر تو بیگانه خوانش، نخوانش پسر!"

سروش دباغ یا می داند چه می کند و دنبال چیست و یا نمی داند و کورکورانه حرف های دیگران را تقلید می کند. در هر صورت گفتار و نوشتار او و مخالفتش با اصول مسلم اسلامی از جمله حجاب، امری است ضد دین و مذهب. افکار و عقاید سروش دباغ وجه اشتراک زیادی با افکار گروه های مارکسیستی- اسلامی دارد. یعنی عقاید همه ی این ها "التقاطی" است. پیش از انقلاب افکار چپی و اسلامی را تلفیق می کردند و پس از انقلاب افکار لیبرالیستی- اسلامی را. و دباغ از گروه دوم است .

یقینا افرادی چون سروش دباغ به خوبی به قوت دین مبین اسلام واقفند و برنامه ریزی های هدف داری را در دستور کار خود دارند که البته با وعده خداوند که دینش را حفظ می کند به نتیجه ای نخواهند رسید.

البته به نظر می‌رسد،اظهارات سراسر هجو و بی‌پایه پسر سروش بی‌دین،‌ تاییدی دیگربر اخبار مختلفی مبنی بر ازدواج تشکیلاتی "عبدالکریم سروش" با "فریبا مهاجر داودی" است.

به هر حال برای اطلاع بیشتر این فیلسوف نما که مقاله هم می نویسد اشاره به آیات کلام الله می کنیم که نه جای پس داشته باشد و نه راه پیش و نتواند بگوید اینها نظراتی است که بر اساس برداشت اشخاص احراز شده و قابل رد و تردید است:

خداوند درآیه ذیل مى‏فرمایند:

«وَ قُلْ لِلْمُؤْمِناتِ یَغْضُضْنَ مِنْ أَبْصارِهِنَّ وَ یَحْفَظْنَ فُرُوجَهُنَّ وَ لا یُبْدِینَ زِینَتَهُنَّ إِلاَّ ما ظَهَرَ مِنْها وَ لْیَضْرِبْنَ بِخُمُرِهِنَّ عَلى‏ جُیُوبِهِنَّ وَ لا یُبْدِینَ زِینَتَهُنَّ إِلاَّ لِبُعُولَتِهِنَّ أَوْ آبائِهِنَّ أَوْ آباءِ بُعُولَتِهِنَّ أَوْ أَبْنائِهِنَّ أَوْ أَبْناءِ بُعُولَتِهِنَّ أَوْ إِخْوانِهِنَّ أَوْ بَنِی إِخْوانِهِنَّ أَوْ بَنِی أَخَواتِهِنَّ أَوْ نِسائِهِنَّ أَوْ ما مَلَکَتْ أَیْمانُهُنَّ أَوِ التَّابِعِینَ غَیْرِ أُولِی الْإِرْبَةِ مِنَ الرِّجالِ أَوِ الطِّفْلِ الَّذِینَ لَمْ یَظْهَرُوا عَلى‏ عَوْراتِ النِّساءِ وَ لا یَضْرِبْنَ بِأَرْجُلِهِنَّ لِیُعْلَمَ ما یُخْفِینَ مِنْ زِینَتِهِنَّ وَ تُوبُوا إِلَى اللَّهِ جَمِیعاً أَیُّهَا الْمُؤْمِنُونَ لَعَلَّکُمْ تُفْلِحُونَ؛

اى پیامبربه زنان مؤمن بگو دیدگان خود فرو خوابانند و عفت پیشه ساخته، دامن خود را از نگاه بیگانگان بپوشانند و زیور خویش را جز براى شوهران و سایر محارم آشکار نکنند، مگر آنچه پیدا است؛ و روسرى‏هاى خویش را به گریبان‏ها اندازند تا سر و گردن و سینه و گوش‏ها پوشیده باشد و پاهاشان را به زمین نکوبند تا آنچه از زینت پنهان مى‏کنند، معلوم شود. اى بندگان مؤمن، همه به سوى خدا توبه کنید تا رستگار شوید».

بی تردید حیا و عفاف دو حالت روحی است که بخشی از رفتار بیرونی انسان را تحت تأثیر قرار می دهد و با استمرار رفتار مناسب، به ثبات و استواری بیشتر می‌انجامد. برای اطلاع بیشتر سروش دباغ به نظر می رسد که به جز مطالعه کلام الله بد نیست مطالعه ای هم در نظریات اندیشمندان غیر مسلمان داشته باشد شاید با استفاده از آن کمی به اسلام نزدیک شود:

"جان استوارت" میل می‌گوید:« طبیعت این دو مادام که مناسبات کنونی را با هم دارند، قابل شناخت نیست. اگر مردان در جامعه بدون زن، و زنان در جامعه بدون مرد، به سر برده بودند و یا اگر جامعه ای شکل گرفته بود که در آن زنان زیر سلطه مردان نبودند، آنگاه می توانستیم درباره تفاوت ذهنی و اخلاقی زن و مرد سخن بگوییم که احتمالاً ازطبیعت آنان سرچشمه می گیرند. آنچه را امروز طبیعت زنان می نامند چیزی یکسره تصنعی است، زیرا محصول سرکوب در برخی جهات و تشویق در جهات دیگر است، (میل،/32) ولی دیدگاه دیگر، بر طبیعی بودن حیا و عفت زن تأکید دارد و آن را باور مشترک تمام ملتهای جهان می شناسد. منتسکیو بر اساس این دیدگاه به قانونگذار، اجازه می دهد که در صورت تأثیر منفی محیط طبیعی و مشاهده بی بند و باری زنان، با تشریع قانون مناسب، به حراست از طبیعت و قانون طبیعی همت گمارد:« تمام ملل جهان دراین عقیده مشترک هستند که زنها باید حجب و حیا داشته باشند تا بتوانند خود داری کنند، علتش این است که قوانین طبیعت این طوری حکم کرده و لازم دانسته زنها محجوب باشند و بر شهوات غلبه نمایند.طبیعت مرد را طوری آفریده که تهورش زیادتر می باشد ولی زن را طوری آفریده که خود داری و تحملش زیادتر است.

بنابراین هرگز نباید تصور کرد افسار گسیختگی زنها برطبق قوانین طبیعی است بلکه افسار گسیختگی بر خلاف قوانین طبیعت می باشد و برعکس، حجب و حیا و خود داری مطابق قوانین طبیعت است، زیرا طبیعت ما را طوری آفریده که به نقص خود پی ببریم و به همین جهت است دارای حجب و حیا هستیم. زیرا حجب و حیا همانا خجلتی است که شخص از نقص و عدم کمال خود دارد.

حال اگر تأثیر آب و هوای محلی، به قدری زیاد باشد که این قانون طبیعی یعنی حجب و حیا را نقض نماید، قانون گذاران، بایستی به وسیله وضع قوانین مخصوصی، این نقصان را رفع کنند تا قوانین طبیعی به قوت خود باقی بماند» (منتسکیو،/442)

روسو نیز اعتقاد داشت که مرد و زن تمایلات جنسی نامحدود دارند. خداوند برای فروکش کردن نیروی شهوت مرد، به او عقل ارزانی داشته و به زن، حجب و حیا بخشیده است. (آکین،/167)

در این رابطه اظهارات خانم سیمون دو بوار (دانشمند و حقوقدان فرانسوی) که از یک جامعة سکولار گزارش می دهد خواندنی است وی می‌گوید:« دختران جوان دوست دارند، مردان، خود آنها را بخواهند نه بر قراری رابطه جنسی با آنان را، از این رو نگاه های مردان در عین این که آنها را می ستاید آزار هم می‌دهد، هوس مرد، به همان اندازه که تحسین است توهین هم هست. دختران طبیعتاً اگر احساس کنند مردان به بدن آن ها نظر جنسی دارند، سعی می‌کنند خود را بپوشانند، شرم و حیا از همین جا معلوم می شود.» (سیمون دو بووار،/56)

(نور / 31)« پای بر زمین نکوبند به گونه ای که زینت پنهان داشته شان را به اطلاع دیگران برسانند!- و مردان غریبه را به خود جلب نظر نمایند.»

« حجب و حیا برای دختران همچون وسیله دفاعی است که به او اجازه می دهد تا از میان خواستگاران خود، شایسته ترین آنان را برگزیند یا خواستگارش را ناچار سازد که پیش از دست یافتن بروی، به تهذیب خود بپردازد. موانعی که حجب و عفت زنان، در برابر شهوت مردان ایجاد کرده، خود عاملی است که عاطفه و عشق شاعرانه را پدید آورده و ارزش زن را در چشم مرد بالا برده است» (ویل دورانت، قصة الحضاره،1/84)

استاد شهید مطهری بر این باور است که عفت و حجاب، برای زن هم وسیله تصاحب دل مرد است و هم حایل و مانع در برابر گرفتاران به جنون جنسی و انگیزه تجاوز:

« حیا و عفاف و ستر پوشش، تدبیری است که خود زن با یک نوع الهام، برای گرانبها کردن خود و حفظ موقعیت خود در برابر مرد، به کار برده است… زن همان گونه که متوسل به زیور، خود آرایی و تجمل شد که از آن راه، قلب مرد را تصاحب کند، متوسل به دور نگه داشتن خود از دسترس مرد نیز شد، دانست که نباید خود را رایگان کند بلکه بایست آتش عشق وطلب اورا تیز تر کند ومقام خود را بالا ببرد… به طور کلی رابطه ای است میان دست نارسی و فراق از یک طرف وعشق و سوز وگرانبهایی از طرف دیگر یعنی عشق در زمینه فراقها ودست نارسی ها می شکفتند.

رسانه های اپوزیسیون و ضدانقلاب که پس از عدم احراز صلاحیت هاشمی رفسنجانی، طرح ریزی های خود را ناکام دیدند، سعی کردند تا با دفاع و حمایت از حسن روحانی، بدیل دیگری برای خود دست و پا کنند.

به گزارش بولتن نیوز ، بر همین اساس بعد از پخش اولین مناظره انتخاباتی نامزدهای ریاست جمهوری، شاهد دفاع رسانه های اپوزسیون داخلی و خارجی از حسن روحانی هستیم. این مسأله آنجا نمود بیشتری به خود پیدا کرد که عده ای از عناصر وابسته به کانون فتنه 88، به هنگام سخنرانی حسن روحانی در حسینیه جماران تجمع کرده و در حمایت از سران فتنه شروع به سر دادن شعار کردند.
در این میان متأسفانه حسن روحانی نیز تا به حال اقدام قابل توجهی انجام نداده است و برای آنکه رأی این افراد معلوم الحال را هم داشته باشد، مرزبندی خود با سران فتنه را تا به امروز مشخص نکرده است. از سویی دیگر، طیف عمده ای از اصلاح طلبان و نزدیکان به هاشمی رفسنجانی نیز سعی دارند تا با رایزنی های مختلف با محمدرضا عارف، وی را به نفع حسن روحانی از گردونه انتخابات خارج کنند که البته تا به امروز علی رغم برگزاری جلسات متعدد، موفق به انجام این کار نشده اند.

برخی دیگر از اصلاح طلبان نزدیک به هاشمی نیز سعی دارند تا با ایجاد دوگانه "جلیلی- روحانی" اینگونه وانمود کنند که در غیر صورت کناره گیری عارف از انتخابات، همه چیز به نفع جلیلی تمام خواهد شد. بر همین اساس، صادق زیباکلام، مجیزگوی همیشگی هاشمی رفسنجانی در مصاحبه ای اعلام کرد که اصلاح طلبان اگر بر سر حسن روحانی توافق نکنند، باید ریاست جمهوری سعید جلیلی را بپذیرند.

از سویی دیگر، به نظر می رسد حسن روحانی برای آنکه پایگاه اجتماعی خود را توسعه ببخشد، سعی کرده تا بیش از پیش خود را به طیف اصلاح طلبان (به خصوص از نوع مشارکتی) نزدیک کند. عدم حضور حسن روحانی در مراسم امروز سالگرد امام خمینی در حرم مطهر (که بر طبق مرسوم، همه مسئولین در آن شرکت می کنند)، و حضور در مراسم تشییع مرحوم آیت الله طاهری نیز بر همین مبنا قابل تحلیل است.

از طرفی دیگر، فیلم مستند انتخاباتی حسن روحانی که قرار است امروز از رسانه ملی پخش شود، قبل از پخش در صداوسیما از سایت یوتیوب سردرآورد!
بر همین اساس، فیلم مستند انتخاباتی حسن روحانی که توسط دهباشی تهیه شده، قبل از آنکه در رسانه ملی پخش شود، در سایت یوتیوب که مربوط به ایالت متحد آمریکاست، منتشر شده است.
به گزارش خبرنگار بولتن نیوز فیلم مستند 30 دقیقه ایی حسن روحانی قرار است ساعت 23:30 امشب از شبکه یک پخش شود اما این فیلم قبل از آنکه در رسانه ملی و در داخل کشور پخش شود، در سایت یوتیوب آپلود شده است. این فیلم هم اکنون در سایت یوتیوب قرار دارد که هر کسی می تواند با مراجعه به این سایت فیلم مذکور را ببیند.


با توجه به محتوای این فیلم به نظر می رسد که یکی از دلائل عمده بارگزاری این فیلم تبلیغاتی در یوتیوب، استفاده رسانه های اپوزسیون و ضدانقلاب از آن در سایت های متعلق به خود می باشد. که در این صورت آقای روحانی باید پاسخ دهند چه ارتباطی بین برخی عناصر ستاد انتخاباتی وی با وابستگان به فتنه 88 وجود دارد؟

در پاسخ به این ادّعای آقای هاشمی رفسنجانی که نیروهای مردمی تمایلی به رفتن جبهه نداشتند ، سردار فضلی (فرمانده سابق لشکر شسیدالشهداء ) در مورد استقبال مردم از جبهه ها می گوید : «برای اجرای عملیات کربلای چهار و عبور از رودخانه 
    اروند رود و تصرف جزیره ام الرصاص ، با کثرت رزمندگانی که در جبهه نمونه آن وجود نداشت ، مشکلی نبود ... کمبود نیرو نداشتیم» .75 
    علیرضا افشار ( مسئول اسبق ستاد مرکزی سپاه ) نیز در این مورد اظهار می دارد : «آمار بسیجیان ما در طول عملیات ها 100 هزار نفر بود و در پشت عملیات ها کمتر یا بیشتر می شد . البته نیروی کادر سپاه و یگان های ارتش که علاوه بر کادر عمدتاً از سرباز استفاده می کردند را نیز باید به آن اضافه کرد . فکر می کنم با نیروهای ستادی عدد 500 هزار نفر را تشکیل می دادند . تعداد بسیجیان جبهه رفته ما نیز حدود یک میلیون نفر می شد ... اما در داخل ، بعضی ها روحیه خود را باخته بودند و فکر می کردند دیگر نیروهای بسیجی و رزمندگان در فراخوان ها اقبالی نشان نمی دهند» . 76 
    آقای هاشمی در تناقض آشکار با ادّعایی که از ایشان در مورد عدم اقبال مردم به جبهه ها نقل شد ، در یادداشت روز 5 اردیبهشت 1367 خود می نویسد : «ساعت 30/8 صبح برای شرکت در جلسه شورای عالی پشتیبانی جنگ به دفتر آیت الله خامنه ای رفتم . در باره اعزام نیرو به جبهه ها بحث شد . گفتند سطح اعزام خوب است و قرار شد تبلیغات برای تداوم اعزام ادامه یابد». 77 
    آقای محسن رفیق دوست ( وزیر سپاه در دوران جنگ ) نیز در مصاحبه ای می گوید : زمانی که قطعنامه را پذیرفتیم ، در بهترین شرایط ع دّه و عدّه بودیم . 78 
     ایشان در جای دیگر نیز اظهار می دارد : ما هیچ وقت در جنگ مشکل عدّه و نیروی انسانی نداشتیم . 79 
    وی در مصاحبه دیگری نیز در پاسخ به این سوال که آیا استقبال مردم از جبهه ها خوب بود ؟ می گوید : بله ، مشکل نیروی مردمی هیچ وقت در جنگ نداشتیم . 80 
    آقای هاشمی باز هم در تناقض با ادّعای سابقش ، در یادداشت روز 15 مرداد 1367 ( بعد از پذیرش قطعنامه) می نویسد : «ظهر آقای شمخانی آمد . طرح عملیاتی سپاه را آورد . گفت 300 گردان نیرو حاضر است و باز هم آمدن نیرو ادامه دارد» . 81 
    مقام معظم رهبری نیز طی سخنانی در تاریخ 29 شهریور 1372 می فرمایند : «بعد از قضیه قبول قطعنامه ، که دشمن فرصت طلبی می کرد و می خواست از موقعیت سوء استفاده کند ، شما دیدید ناگهان آن چنان جبهه ها پر شد که در طول جنگ کمتر سابقه داشت ، یا هیچ سابقه نداشت ». 82 
    لذا با توجه به موارد فوق ملاحظه می گردد که ادّعای عدم استقبال مردم از جبهه ها نیز صحت نداشته و صرفاً ساخته ذهن کسانی بوده که قصد داشتند امام را وادار به پذیرش قطعنامه کنند . 
    
    4 - اعلام ناتوانی دولت برای تامین مالی ادامه جنگ امام خمینی (ره) در بخشی از نامه مورخ 25 تیر 1367 خود خطاب به مسئولین کشور می نویسند : آقای نخست وزیر از قول وزرای اقتصاد و برنامه و بودجه ، وضع مالی نظام را زیر صفر اعلام کرده اند .83 
    آقای هاشمی نیز در خاطرات خود می نویسد : «در تاریخ 23 تیر به خدمت امام رسیدیم و با خواندن نامه آقای رضایی از ایشان نظر خواستیم ... قبلاً نخست وزیر و وزیر دارایی در گزارشی به خدمت امام گفته بودند که حتی در سطح هزینه های موجود هم ، کشور قدرت تامین هزینه جنگ را ندارد و از خط قرمز اقتصادی هم فراتر رفته ایم» . 84 
    مسعود روغنی زنجانی ( وزیر برنامه و بودجه در دولت میر حسین موسوی ) نیز در مصاحبه ای چنین می گوید : «در جریان پذیرش قطعنامه 598 ، نامه ای که من به عنوان رئیس سازمان برنامه به امام نوشتم ، در پایان جنگ تاثیر گذار بود و امام با این استدلال که دستگاه برنامه ریزی کشور به عنوان کارشناس اعلام می کند که منابع مورد نیاز برای ادامه جنگ به حداقل ممکن رسیده است ، جنگ را متوقف کردند» .85 
    مقام معظم رهبری نیز طی سخنانی در تاریخ 14 خرداد 1375 در این مورد می فرمایند : «قبول قطعنامه از طرف امام ، به خاطر فهرست مشکلاتی بود که مسئولین آن روز امور اقتصادی کشور مقابل روی او گذاشتند و نشان دادند که کشور نمی ک شد و 
    نمی تواند جنگ را با این همه هزینه ادامه دهد . امام مجبور شد و قطعنامه را پذیرفت . پذیرش قطعنامه به خاطر ترس نبود ؛ بخاطر هجوم دشمن نبود ؛ بخاطر تهدید آمریکا نبود ... اگر همه دنیا در امر جنگ دخالت می کردند ، امام رضوان الله علیه ، کسی نبود که رو برگرداند . آن [پذیرش قطعنامه] یک مسئله داخلی بود ؛ مسئله دیگری بود» .86 
    اما آقای محسن رضایی در مصاحبه ای اظهار می دارد : «آقای روغنی زنجانی گفته بودند پول کافی [ برای ادامه جنگ ] نداریم و این به عنوان نظر دولت تلقی شد . بعدها آقای موسوی به من گفت که این نظر دولت نبوده است» ! 87 
    اگر نامه آقای روغنی زنجانی نظر دولت نبوده است ، پس چرا میرحسین موسوی همان موقع این گزارش خلاف واقع را تکذیب نکرد؟ 
    دکتر محمد جواد ایروانی ( وزیر اقتصاد دولت موسوی ) نیز در مصاحبه ای با روزنامه ایران می گوید :«درآمد نفتی ایران در سال 63 حدود 22 میلیارد دلار بود که در سال 64 این رقم به عدد حدود 15 میلیارد دلار تنزل یافت . درآمد نفت که از نیمه دوم سال 64 در سراشیبی سقوط قرار گرفته بود ، در سال 65 به چیزی حدود 7/5 میلیارد دلار بالغ شد . عددی که هرگز بعد از آن در تاریخ اقتصادی ایران تکرار نشد ». 88 
    وی در ادامه می افزاید : [ علی رغم این مطلب ]« نظر بنده این بود که حوزه اقتصاد هیچ گاه مانع از ادامه جنگ نشده است . ما از نظر اقتصادی توان اداره جنگ را داشتیم و بخش اقتصادی هیچ گاه موجب آسیب دفاع از کشور نشد ... ما از بعد اقتصادی می توانستیم جنگ را ادامه دهیم . البته با این اوصاف که اعلام وضعیت فوق العاده می کردیم و انتظارات را محدود می ساختیم» .89 
    بهزاد نبوی ( وزیر صنایع سنگین در دولت مهندس موسوی ) نیز در مصاحبه ای در سال 1387 اظهار می دارد : «در مورد دلایل پایان جنگ ... هیچ گاه اشاره نشد که کشور از نظر اقتصادی توان تهیه [ نیازهای جبهه ها ] را ندارد (!) ... به هیچ عنوان دلیل پایان جنگ اقتصادی نبوده است» (!) 90 
    وی در بخش دیگری از سخنانش می گوید :« سه سال ابتدای دولت آقای موسوی یعنی سال های 61 و 62 و 63 بهترین شکوفایی اقتصادی را کشور تجربه کرده بود . در سال 64 نیز رشد نرخ تورم به 6/6 درصد رسیده بود که در هیچ دوره ای از انقلاب ، چنین رشد تورم کمی را تجربه نکردیم . این در حالی بود که جنگ هم در کشور ادامه داشت .» 91 
    اما جالب است بدانیم که از سال 59 تا 67 ، میانگین سالانه سهم امور دفاعی در کل هزینه های دولت ایران ، برابر 12 درصد بوده است . یعنی علی رغم آن که امام خمینی بارها اعلام داشته بودند که جنگ باید در راس مسائل کشور باشد ، 88 درصد بودجه کل کشور در مسیری غیر از جنگ ، صرف می شده است . 
    75. « نبرد سرنوشت ساز ». ماهنامه پیام انقلاب . دی 1390 . ص 54 
    76. امیر صدیقیان . « توسعه کمی سپاه متوقف شده بود ». روزنامه ایران . ویژه نامه سالروز پذیرش قطعنامه 598 . 27 تیر 1389 ص 31 - 30 
    77. پایان دفاع ، آغاز بازسازی . پیشین ، ص 96 
    78. مصطفی شوقی . « از قذافی و امام موسی صدر تا اختلاس ». هفته نامه مثلث . 3 مهر 1390 . ص 51 
    79. علیرضا شاکر . « امام و رهبری هیچ کس را از قطار انقلاب پیاده نکردند ». هفته نامه مثلث . 8 خرداد 1390 . ص 66 
    80. امید کرمانی ها .« می گفتند جنگ را رها کنید ». هفته نامه مثلث . 4 مهر 1389 . ص 23 
    81. پایان دفاع ، آغاز بازسازی . پیشین ، ص 254 
    82. سایت اطلاع رسانی مقام معظم رهبری . سخنرانی 29 شهریور 1372 
    83. پایان دفاع ، آغاز بازسازی . پیشین ، ص 579 
    84. همان . ص 18 
    85. « امام موافق برخورد با سازمان برنامه نبود ». فصلنامه حضور . ویژه سی امین سالگرد انقلاب . زمستان 1387 . ص 66 
    86. سایت اطلاع رسانی مقام معظم رهبری . سخنرانی 14 خرداد 1375 
    87. سعید آجرلو و محمد هیراد حاتمی فر. « نباید به سیاسیون اعتماد می کردیم ». هفته نامه مثلث . 5 مهر 1388 . ص 110 
    88. «سال 67 از نظر اقتصادی توان اداره جنگ را داشتیم» . روزنامه ایران . ویژه نامه بررسی اقتصاد سیاسی جمهوری اسلامی ایران . دی 1389 . ص 25 
    89. همان . ص 27 
    90. بهزاد نبوی . « امام با ما بود ». فصلنامه حضور . ویژه سی امین سالگرد انقلاب . زمستان 1387 . ص 21 
    91. همان . ص 21